Η προστατίτιδα είναι μια μολυσματική και φλεγμονώδης ασθένεια, η οποία θεωρείται μια από τις πιο συχνές, αλλά ταυτόχρονα, ελάχιστα μελετημένη και ελάχιστα επιδεκτική συντηρητικής διόρθωσης, παθολογίες με σοβαρή ουροδυναμική διαταραχή. Η συχνότητα της προστατίτιδας τις τελευταίες δεκαετίες ήταν υψηλότερη σε άνδρες που βρίσκονται στο στάδιο της ενεργού αναπαραγωγής (ηλικιακή ομάδα από 20 έως 45 ετών) και σεξουαλικά ενεργούς, αν και μέχρι πρόσφατα πίστευαν ότι ο μέγιστος κίνδυνος φλεγμονωδών διεργασιών στον προστάτη αδένα υπάρχει μόνο σε ηλικιωμένους και ηλικιωμένους άνδρες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οξεία φλεγμονή των προστατικών αδένων αναπτύσσεται στο πλαίσιο της μαζικής μόλυνσης των βλεννογόνων του προστάτη με παθογόνους και ευκαιριακούς μικροοργανισμούς: γονόκοκκους, σταφυλόκοκκους, E. coli κ.λπ.
Εκτός από τα αντιβιοτικά, που χρησιμοποιούνται τόσο στην οξεία φάση της νόσου όσο και για τη θεραπεία επαναλαμβανόμενων μορφών λοιμώδους προστατίτιδας (συμπεριλαμβανομένου του CPPS - συνδρόμου χρόνιου πυελικού πόνου), η σύνθετη θεραπεία για φλεγμονώδεις αλλαγές στον διάμεσο και παρεγχυματικό ιστό του αδένα περιλαμβάνει επίσης τη χρήση σύγχρονων μεθόδων, για παράδειγμα, θεραπεία με λέιζερ, μικροαποδόμηση ή κρυοαποδόμηση. Για να είναι αποτελεσματική η θεραπεία και να επιτευχθεί σταθερή ύφεση, ο άνδρας θα πρέπει επίσης να προσαρμόσει το σχήμα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής του.
Βασική θεραπεία για λοιμώδη φλεγμονή
Ο κύριος στόχος της θεραπείας στη θεραπεία οποιασδήποτε μορφής προστατίτιδας είναι η διακοπή της φλεγμονής και η εξάλειψη των φλεγμονωδών αλλαγών, καθώς και η ανακούφιση από τον πόνο, ο επιπολασμός του οποίου, σύμφωνα με διάφορες πηγές, κυμαίνεται από 35% έως 67% (περίπου κάθε δεύτερος άνδρας που πάσχει από προστατίτιδα παραπονιέται για πόνο ως κυρίαρχο σύμπτωμα). Σε οξείες περιπτώσεις, η χρήση μαζικής αντιβακτηριακής θεραπείας σάς επιτρέπει να επιτύχετε γρήγορα ένα κλινικά σημαντικό αποτέλεσμα, το οποίο εμφανίζεται εντός 4-5 ημερών. Παρά την ταχεία ανακούφιση της κατάστασης με μολυσματική φλεγμονή του προστάτη, είναι αδύνατο να διακοπεί η θεραπεία με αντιβιοτικά, καθώς τα περισσότερα τυπικά παθογόνα ουρολοιμώξεων αναπτύσσουν πολύ γρήγορα αντοχή σε φάρμακα αυτής της ομάδας και η διακοπή της θεραπείας θα οδηγήσει σε χρονιότητα της νόσου.
Μερικοί από τους κύριους αιτιολογικούς παράγοντες της προστατίτιδας - σταφυλόκοκκος κοπράνων και Escherichia coli (Escherichia coli) - ακόμη και αν πληρούνται οι προϋποθέσεις χορήγησης και συνεχούς χρήσης αντιβιοτικών, μπορούν να δημιουργήσουν μια παχύρρευστη κάψουλα γύρω από τη μεμβράνη, η οποία μειώνει τη βιοδιαθεσιμότητα των χρησιμοποιούμενων φαρμάκων και αυξάνει την επιλεγμένη ομάδα αντιβιοτικών στα αντιβιοτικά. Για το λόγο αυτό, συνιστάται η συνέχιση της αντιβιοτικής θεραπείας ακόμη και αν επιτευχθεί γρήγορα θετικό αποτέλεσμα για τουλάχιστον 4 εβδομάδες.
Γιατί δεν μπορείτε να επιλέξετε μόνοι σας ένα αντιβιοτικό
Τα αντιβιοτικά αποτελούν τη βάση για τη θεραπεία της οξείας λοιμώδους προστατίτιδας, αλλά πρέπει να συνταγογραφούνται από τον θεράποντα ιατρό μετά από εργαστηριακή εξέταση των προστατικών εκκρίσεων, λαμβάνοντας υπόψη διάφορους παράγοντες: τον τύπο του παθογόνου που εντοπίστηκε, τον βαθμό μόλυνσης των βλεννογόνων και την αντίσταση ενός συγκεκριμένου μικροοργανισμού σε ορισμένες ομάδες αντιβιοτικών. Οι ειδικοί στον τομέα της πρακτικής ουρολογίας σημειώνουν επίσης ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σταθερή αύξηση στις μικτές λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος, επομένως συνδυασμοί αρκετών αντιβακτηριακών και αντιμικροβιακών παραγόντων χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της οξείας προστατίτιδας.
Η αυτοθεραπεία της οξείας προστατίτιδας σχεδόν στο 60-70% των περιπτώσεων οδηγεί στη μετατροπή της λοίμωξης σε χρόνια, γεγονός που είναι πολύ υψηλό και επιβεβαιώνει το απαράδεκτο της ανεξάρτητης επιλογής φαρμάκων και της αγνόησης των ιατρικών συνταγών. Η σημασία της διενέργειας εργαστηριακής και φυσικής διάγνωσης, καθώς και η διαβούλευση με έναν ειδικό, πριν από τη χρήση αντιβιοτικών οφείλεται στα ακόλουθα σημεία.
- Δείκτες βιοδιαθεσιμότητας. Ορισμένα αντιβακτηριακά φάρμακα (για παράδειγμα, τα πιο δημοφιλή και συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά - φάρμακα της ομάδας πενικιλίνης) έχουν χαμηλό βαθμό διείσδυσης στον ιστό του προστάτη, επομένως η χρήση τους για προστατίτιδα είναι αναποτελεσματική και μη πρακτική. Σχεδόν όλες οι αμινογλυκοσίδες έχουν επίσης κακή βιοδιαθεσιμότητα.
- Βαθμός βακτηριοκτόνου αποτελέσματος. Σε περίπτωση οξείας βλάβης στους προστατικούς αδένες, θα πρέπει να επιλέγονται αντιβιοτικά με βακτηριοκτόνο δράση, τα οποία προκαλούν το θάνατο του μολυσματικού παθογόνου. Σε χρόνιες περιπτώσεις, είναι πιο σκόπιμο να συνταγογραφούνται φάρμακα με βακτηριοστατική δράση, σταματώντας την ανάπτυξη της παθογόνου χλωρίδας και εμποδίζοντας την αναπαραγωγή της.
- Γενική κατάσταση του ασθενούς. Ασθενείς με σοβαρή ανοσοκαταστολή, καθώς και σοβαρές εκδηλώσεις πυρετού και συνδρόμου μέθης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Τα αντιβιοτικά χορηγούνται ενδοφλεβίως σε τέτοιους ασθενείς (οι από του στόματος δοσολογικές μορφές είναι αναποτελεσματικές σε σοβαρές κλινικές περιπτώσεις).
Δίνω προσοχή! Η απουσία θετικής επίδρασης κατά τη χρήση αντιβακτηριδιακής θεραπείας μπορεί να υποδηλώνει την ανάπτυξη αποστήματος προστάτη. Πρόκειται για οξεία παθολογία που απαιτεί επείγουσα νοσηλεία ενός άνδρα σε νοσοκομείο και χειρουργική διάνοιξη του αποστήματος, ακολουθούμενη από παροχέτευση και αντισηπτική θεραπεία της κοιλότητας.
Σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας της χρόνιας φλεγμονής
Η φυσιοθεραπεία είναι ένας ιατρικός κλάδος που μελετά και εφαρμόζει για θεραπευτικούς σκοπούς διάφορους φυσικούς παράγοντες (συμπεριλαμβανομένων τεχνητά δημιουργημένων) που έχουν θετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Στη σύνθετη θεραπεία των παθολογιών του ουρογεννητικού συστήματος, η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται στο στάδιο της αποκατάστασης, μετά την ανακούφιση των οξέων συμπτωμάτων.
Ο κύριος στόχος της φυσικοθεραπείας είναι η εξάλειψη των υπολειμματικών φλεγμονωδών επιδράσεων και η τόνωση της αποκατάστασης των κατεστραμμένων ιστών. Μια πορεία φυσικοθεραπευτικής θεραπείας συνήθως αποτελείται από 5-10 διαδικασίες διάρκειας 10-15 λεπτών. Για να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα (μείωση της συχνότητας και της έντασης του χρόνιου πυελικού πόνου, ομαλοποίηση της ούρησης, βελτίωση των ρεολογικών ιδιοτήτων της προστατικής έκκρισης κ.λπ.) μπορεί να απαιτηθούν αρκετά μαθήματα.
Θεραπεία με λέιζερ χαμηλού επιπέδου
Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές και δημοφιλείς μεθόδους θεραπείας της χρόνιας φλεγμονής του προστάτη στους άνδρες, η οποία χρησιμοποιείται συχνότερα ως επικουρικό μετά την αρχική διόρθωση φαρμάκων. Η βάση της θεραπείας με λέιζερ είναι η χρήση οπτικού εύρους που εκπέμπεται από μια ειδική συσκευή - ένα λέιζερ. Το λέιζερ μπορεί να λειτουργήσει σε παλμική και συνεχή παλμική λειτουργία και το μήκος κύματος μπορεί να φτάσει έως και τα 904 nm. Σπάνια στην ουρολογία χρησιμοποιείται η μέθοδος ενδοφλέβιας ακτινοβόλησης αίματος με λέιζερ, η οποία θεωρείται από πολλούς ειδικούς ως η πιο αποτελεσματική και καθολική μέθοδος σύνθετης θεραπείας πολλών ουρολογικών παθήσεων.
Τα κύρια πλεονεκτήματα της θεραπείας με λέιζερ είναι η αρκετά υψηλή αποτελεσματικότητά της, η ανώδυνη και η διέγερση όχι μόνο κατεστραμμένων αλλά και κοντινών ιστών. Αυτή η μέθοδος φυσικοθεραπείας είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τη συμφορητική (στάσιμη) προστατίτιδα, καθώς η ακτινοβολία λέιζερ έχει θετική επίδραση στη μικροκυκλοφορία στα πυελικά αγγεία και ομαλοποιεί την εκροή εκκρίσεων από τους προστατικούς αδένες.
Ηλεκτρική διέγερση
Η ηλεκτρική διέγερση με ρεύματα ενδείκνυται για τη θεραπεία οποιασδήποτε μορφής προστατίτιδας, που συνοδεύεται από στυτική δυσλειτουργία και γενική μείωση της ισχύος. Η διέγερση πραγματοποιείται με τη χρήση της ενδοουρηθρικής μεθόδου, δηλαδή, ένας καθετήρας με ηλεκτρόδιο προσαρτημένο σε αυτόν εισάγεται απευθείας στο πίσω μέρος της ουρήθρας, όπου βρίσκεται ο προστάτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, για θεραπεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ηλεκτρόδια του ορθού, τα οποία παρέχουν ηλεκτρική διέγερση του προστάτη αδένα στο σημείο όπου συνορεύει με την πρόσθια αμπούλα του ορθού. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι σημαντικό τα έντερα και η κύστη να είναι άδεια.
Η θεραπεία με ηλεκτρικά ρεύματα έχει μια πολύπλοκη θετική επίδραση στους προστατικούς αδένες, και συγκεκριμένα:
- εξαλείφει τη στασιμότητα των υγρών (αίμα και λέμφος) στα πυελικά όργανα.
- εξασφαλίζει φυσιολογική εκροή προστατικών εκκρίσεων.
- αύξηση της διαπερατότητας των κυτταρικών μεμβρανών του παρεγχυματικού ιστού του αδένα και του διάμεσου ιστού του, η οποία προάγει την ταχύτερη απορρόφηση των φαρμάκων στον ιστό του φλεγμονώδους προστάτη.
- μειώνει το πρήξιμο?
- ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου των πυελικών μυών.
- αύξηση της αναγεννητικής ικανότητας των κυττάρων και της τοπικής ανοσίας (ιδιαίτερα στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα).
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα μετά την ηλεκτρική διέγερση του προστάτη εμφανίζεται μετά από 2-3 επεμβάσεις, αλλά είναι σημαντικό να μην σταματήσει η θεραπεία για να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι πιθανής υποτροπής. Ένα πλήρες μάθημα συνήθως αποτελείται από 5-7 διαδικασίες.
Δίνω προσοχή! Η διέγερση του προστάτη με ηλεκτρικά ρεύματα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για προστατίτιδα με σοβαρές στυτικές διαταραχές.
Θερμοθεραπεία
Η θερμοθεραπεία είναι επίσης ένα είδος φυσικοθεραπείας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτοθεραπεία της προστατίτιδας ή σε εξειδικευμένες αίθουσες φυσιοθεραπείας. Πηγές θερμότητας για τη θέρμανση του προστάτη αδένα μπορεί να είναι:
- εφαρμογές ορυκτών (δισχοφίτης, παραφίνη, οζοκερίτης).
- ειδικοί ηλεκτρικοί λαμπτήρες.
- θερμαντικά μαξιλάρια (νερό, ηλεκτρικό).
- συσκευές υπέρυθρης ακτινοβολίας.
Στα νοσοκομεία ημέρας και στις αίθουσες φυσιοθεραπείας, συχνά χρησιμοποιούνται ανακλαστήρες για τη θέρμανση του προστάτη, οι οποίοι είναι ένας λαμπτήρας πυρακτώσεως με ένα αμπαζούρ εστίασης («μπλε λαμπτήρας»). Η διαδικασία έχει ορισμένες αντενδείξεις, για παράδειγμα, διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος, κακοήθεις όγκους, οξείες μολυσματικές-φλεγμονώδεις και πυώδεις-μολυσματικές διεργασίες, ενεργές μορφές φυματίωσης. Η χρήση θερμικών διαδικασιών στην οξεία περίοδο της νόσου είναι απαράδεκτη, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αιματογενή μόλυνση γειτονικών οργάνων και ιστών (λόγω της απότομης αύξησης της κυκλοφορίας του αίματος) και στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της δηλητηρίασης από σηπτικό αίμα.
Σπουδαίος! Εάν ένας άνδρας έχει συνταγογραφηθεί ορμονική ή ανοσοτροποποιητική θεραπεία, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης θερμικών διαδικασιών (ειδικά εάν ο ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία στο σπίτι). Είναι απαράδεκτο να συνταγογραφούνται θερμικές διαδικασίες με κυτταροστατικά και αιμοστατικά φάρμακα.
Οζονοθεραπεία
Αυτή είναι μια αρκετά αποτελεσματική σύγχρονη μέθοδος θεραπείας της προστατίτιδας, που εφαρμόζεται κυρίως σε ιατρικά κέντρα επί πληρωμή. Το ιατρικό όζον παράγεται από ειδικές ιατρικές συσκευές που ονομάζονται οζονιστές. Το αέριο στην καθαρή του μορφή είναι εξαιρετικά τοξικό και, εάν εισπνευστεί, μπορεί να προκαλέσει οξεία χημική δηλητηρίαση και θάνατο. Για την εισαγωγή όζοντος στο αίμα του ασθενούς, το αέριο αναμιγνύεται με αίμα ή φυσιολογικό ορό (συγκέντρωση αλατιού 0,9%).
Η κύρια ένδειξη για τη χρήση οζονοθεραπείας για τη φλεγμονή του προστάτη είναι η χρόνια λοιμώδης προστατίτιδα με συχνές υποτροπές (πάνω από 2-3 φορές το χρόνο). Το όζον έχει ισχυρές αντισηπτικές και βακτηριοκτόνες ιδιότητες, επομένως χρησιμοποιείται συχνά για την απολύμανση χώρων, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών χώρων. Καταστρέφει σχεδόν όλα τα στελέχη παθογόνων και ευκαιριακών βακτηρίων, τα οποία τις περισσότερες φορές προκαλούν φλεγμονή του προστάτη και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στα αντιβακτηριακά φάρμακα. Η σκοπιμότητα χρήσης αυτής της μεθόδου θεωρείται δικαιολογημένη εάν ο ασθενής δεν παρουσιάζει σταθερή θετική δυναμική μετά την αλλαγή τριών αντιβιοτικών.
Το διάλυμα όζοντος εγχέεται με χρήση ειδικού καθετήρα στο προστατικό τμήμα της ουρήθρας ή του ορθού. Το μάθημα αποτελείται από 5-10 διαδικασίες.
Συσκευές για τη θεραπεία της προστατίτιδας
Η θεραπεία με υλικό της προστατίτιδας μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο σε αίθουσα φυσιοθεραπείας όσο και στο σπίτι (αυστηρά μετά από συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό). Πολλά από αυτά είναι συσκευές για ορθική χρήση, επομένως, εκτός από τις κύριες αντενδείξεις που σχετίζονται άμεσα με τη νόσο, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη τοπικοί περιορισμοί: οξύ στάδιο αιμορροΐδων, αιμορραγία από τον πρωκτό άγνωστης προέλευσης, παραβίαση της ακεραιότητας της επιθηλιακής επένδυσης του ορθού, πρωκτίτιδα και παραπρωκτίτιδα.
Είναι απαράδεκτη η εισαγωγή ξένων αντικειμένων (ηλεκτρόδια, αισθητήρες) στο ορθό σε περίπτωση πρόπτωσης του ορθού, πυελικών αποστημάτων, θρόμβωσης αιμορροϊδικών φλεβών και συγγενούς ανωριμότητας της συσκευής νεύρωσης του παχέος εντέρου.
Σπουδαίος! Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συσκευή για τη θεραπεία της προστατίτιδας και του αδενώματος του προστάτη, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, καθώς ορισμένες από αυτές τις συσκευές μπορεί όχι μόνο να είναι άχρηστες, αλλά και να βλάψουν σημαντικά την υγεία σας. Οι επιδράσεις υλικού στον ιστό του προστάτη είναι απαράδεκτες κατά την οξεία περίοδο της νόσου, καθώς και με την παρουσία οποιωνδήποτε πιθανών αντενδείξεων (αναφέρονται παραπάνω).
Η προστατίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία. Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή και τις φυσικοθεραπευτικές μεθόδους για τη θεραπεία της προστατίτιδας, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η χρήση ψυχοδιόρθωσης, καθώς και η διόρθωση του τρόπου ζωής, των διατροφικών συνηθειών, των προτύπων εργασίας και ανάπαυσης. Η βασική θεραπεία κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης και αποκατάστασης θα πρέπει να συμπληρώνεται με βοηθητικές μεθόδους θεραπείας: hirudotherapy (θεραπεία βδέλλας), λουτροθεραπεία (θεραπεία με μεταλλικό νερό), θεραπεία με λάσπη, θεραπεία άσκησης. Ένας άντρας πρέπει επίσης να κινείται αρκετά, να εγκαταλείπει τις κακές συνήθειες και να παρακολουθεί την ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση. Εκτός περιόδων έξαρσης, ενδείκνυται η ετήσια θεραπεία σανατόριο-θέρετρο για την εδραίωση του επιτευχθέντος αποτελέσματος.